Legendarny chuligan, który uratował pokolenia

W umówionym miejscu i czasie zebrała się cała klasa. Oczywiście wszyscy kibicowali mojemu przeciwnikowi, ale nie przejmowałem się tym zbytnio. Byliśmy zaraz po lekcjach, więc stanęliśmy do walki w szkolnych strojach. Tamten był naprawdę elegancki. Białe spodnie, czysty fartuszek, blond włosy nienagannie zaczesane – taki mały szpanerek z bogatego domu.

W Polsce mianem chuligana określa się każdego, kto w sposób agresywny łamie prawo, dopuszcza się rozbojów czy niszczy mienie. Z czasem o chuliganach zaczęto mówić w kontekście zadym podczas meczów piłkarskich. Myślę jednak, że wypadałoby dodać, że byli jeszcze prawdziwi chuligani. I ja byłem jednym z takich. Chuliganem Arki Gdynia, której pod koniec lat dziewięćdziesiątych w Polsce wszyscy się bali.

U nas nie było na solo. Zawsze ruszaliśmy całą drużyną. To była ta jedność, która nas charakteryzowała i sprawiała, że zaczęliśmy odnosić sukcesy. Bo w rugby jest właśnie tak, że najważniejsza jest drużyna. To jest prawdziwa siła. W innych sportach są indywidualności, wokół których buduje się zespół. A w rugby jest inaczej. Im bardziej ludzie są ze sobą zżyci i im więcej są w stanie zrobić dla kolegi z drużyny, tym ona może odnosić większe sukcesy.

W czasie kiedy rządziliśmy chuligańską Polską zdarzało mi się dostawać nietypowe propozycje. Jedna z nich dotyczyła odzyskania długów. Zgłosił się do mnie jeden z zagorzałych kibiców Bałtyku. O ile dobrze pamiętam, to chyba jakiś ich szef, i poprosił mnie o pomoc w odebraniu pieniędzy, które przygarnęła sobie jego żona.

Śląsk Wrocław grał z Arką Gdynia dokładnie dzień po moich trzydziestych urodzinach, tak więc wszystko ładnie się zgrywało. Imprezę urodzinową urządziłem w jednej z sopockich knajp, do której zaprosiłem ponad sto pięćdziesiąt osób. Zrobiło się z tego spore wesele. Z czasem mocno się nakręciłem na ten wyjazd i pojawiły się nawet takie hasła jak: „Kto nie jedzie ten trzyma z milicją”, czy „Kobiety zostają w domu, mężczyźni idąjadą na wojnę”.

Zawsze będę powtarzał, że w życiu najważniejsze jest mieć szczęście. I ja je miałem. Nawet przy zarabianiu kasy. Ale to, co szybko przyszło, w moim przypadku jeszcze szybciej poszło.